English
Tijdens de Tweede Wereld Oorlog zijn een hoop dingen uitgevonden. Jammer genoeg, niet op een erg prettige manier. In deze tijd zijn er verschillende concentratiekampen geweest waar wetenschappelijke onderzoeken gedaan werden naar mensen. Niet in alle kampen werden dezelfde proefjes gedaan, maar ze leken wel erg op elkaar. Deze experimenten verschilden van ronduit gruwelijk tot redelijk mild. Een van de bekendste en waarschijnlijk ook beruchtste doctor was Nazi-dokter Josef Mengele, ook wel de Engel des Doods genoemd. Vanwege zijn werkzaamheden in concentratiekamp Auschwitz.
In al zijn onderzoeken ging Mengele gewetenloos te werk, behalve bij zijn experimenten op tweelingen, die hij volgens ooggetuigen goed behandelde. Het was de taak van Mengele om onderzoek te doen naar menselijke erfelijkheid, de genetische geheimen te onthullen en zo een begin te maken aan het Duitse superras.
Hij gebruikte tweelingen voor onderzoeken naar erfelijkheid, en de invloed hiervan op de uitwerking van een ziekte. Hij deed dit door bijvoorbeeld een tweeling in te spuiten met een ziekte en de verschillen tussen beide gevallen te vergelijken. Ook werd het bloed van de ene tweeling in de andere gespoten om te zien wat voor effect dit zou hebben. Daarna spoot hij chloroform in het hart waardoor ze stierven en hij deze lijken kon ontleden. Mengele had een hoop goede ideeën, zo probeerde hij te ontdekken wat een Siamese tweeling precies inhield door een gewone tweeling met de ruggen aan elkaar vast te naaien met de bedoeling zo zelf een Siamese tweeling te maken.
De doktoren waren ook op grote schaal bezig met het steriliseren van mensen. Onder de smoes dat deze het niet verdienden zich voort te planten. Dit gebeurde voornamelijk door operaties en door middel van injecties met bijtende stoffen. Zo castreerde hij jongens zonder het gebruik van verdoving. Er is een geval bekend waarbij hij, op zijn eigen gruwelijke wijze, een groep van Poolse nonnen steriliseerde, zodat deze uiteindelijk met de meest gruwelijke verminkingen en brandwonden achterbleven. Ook ontwikkelde de doctoren een methode om mensen door middel van röntgenstralen te steriliseren, ook al werkte dit niet. De mensen waarop dit is uitgeprobeerd stierven allemaal, sommige onder het onderzoek zelf en andere zijn de gaskamer ingestuurd omdat ze niet meer konden werken.
Om vast te stellen of de oogkleur van mensen te veranderen was, van donker tot blauw, injecteerde Mengele een kleurstof rechtstreeks in de ogen. Deze zeer pijnlijke behandeling had tot gevolg dat de ogen ontstoken raakten en leidde heel vaak ook tot blindheid. Als er tijdens een van deze experimenten een tweeling overleed, had Mengele de rare eigenschap om de ogen eruit te halen en deze als een soort trofee aan de muur van zijn onderzoekskamer te hangen.
Er werd ook gekeken hoe men in het leger moest omgaan met personen die lang onderkoeld of bevroren waren. Deze proeven bestonden uit twee delen. Eerst probeerden de doctoren erachter te komen hoe lang het duurt totdat de lichaamstemperatuur zodanig is gezakt dat het de dood wordt van het slachtoffer. En ten tweede wat de beste manier was om het bevroren slachtoffer te reanimeren. De proefpersonen werden enkele uren in een bak met ijskoud water gehouden. Ook werden mensen een lange tijd naakt buiten gezet, met een temperatuur onder het vriespunt, om ze te laten bevriezen. Het ijsvat bleek de lichaamstemperatuur het snelst te doen dalen. Voor dit onderzoek werden meestal jonge, gezonde Joden of Russen gebruikt. Het bleek dat de meeste slachtoffers bewusteloos raakten als hun lichaamstemperatuur daalde tot 25 graden Celsius, en dat ze stierven als het een lagere temperatuur werd.
Op diegene die niet waren overleden werden verschillende verwarmingsmethoden uitgevoerd. Zo werden mensen onder een zonnelamp gezet die zo heet was dat hun huid ervan verbrandde. Inwendige irrigatie was wel de wreedste manier van opwarmen. Het slachtoffer kreeg tegen zijn wil kokendheet water in zijn maag, blaas en darmen gegoten, het schijnt dat niemand deze methode heeft overleefd. De beste manier bleek het hete bad te zijn waarbij de lichaamstemperatuur langzaam terug naar normaal ging, als de verwarming te snel ging overleed het slachtoffer aan een shock.
Go to page 2
