English

Greek

Romanian

Bulgarian

Italian

Egitim Sistemindeki kriz

Nikos Chatzarakis

Degerli Okuyucular

Yeni sayi ellerinize ulasirken, çalismalari degerlendirme vakti geldi diye düsünüyoruz. Binlerce makale yazildi, editörlere ulasti ve yayinlanmasini bekleyen heyecanli yazarlar… Ögrencilerden ögretmenlere tebrik edilmesi gereken muazzam bir is.

Burada belirtmeliyim ki; dergi ailesinin en genç üyesi olarak; genç insanlarin özellikle ögrencilerin kendilerini adayarak çok çalistigini ögrenmekten çok memnun oldum. Yazdiklari makalelerle, çogu ögrencinin ne kadar ilgili, ve bilim meraklisi oldugunu gördüm.

Ve günümüzün en önemli konularindan birine geldik:egitim sistemi. Ögrenciler ve okul arasindaki mesafenin git gide uzaklastigini görmekteyim.Dahasi ögrencileri hatta ögretmenlerin dahi egitimin temel fikrinden uzaklastigini görmekteyim. Sanirim buna açikça egitim krizi demek daha dogru olur.

Bu krizin temelinde korku ya da Matematik,Fizik,Kimya ve Biyoloji konularina gelindiginde ögrencilerde görünen nefret hissiyati yatmaktadir. Çocuklar elbette bu derslere geldiklerinde dudak büküyorlar.Ama inaniyorum ki onlarin bu bikkinligi bu derslerin dogasindan ya da bu özel alanlarin siradanligindan kaynaklanmakta.Her iki düsüncede yüksek oranda kabul edilmekte. Bütün bunlara ragmen,

ögrenciler ve dersler arasindaki bu ince kini gözlemliyorum. Hatta daha büyügüne; insanlar ve bilimler arasinda.

Bir diger karakteristik isaret ise ögrenciler ve projeler arasindaki ilisikidir. Mesela Güney Kore’de herseyin satin alinabilirligi fikri ve çocuklarin dersleri ihmali, çogunun internetteki zamani bir konuyu arastirmak yerine hazir olan bir projeyi aramakla geçmekte.Yunanistan ‘da, okul programlarina ilk kez “Proje Arastirma” dersinin eklenmesiyle, ilk kez çocuklar arasinda güçlü bir “kaytarma” oldugunun farkina vardim. Takim çalismasi için o güçlü hevesi göremedim.Ama hala bilimsel çalismalarin temelinde isbirligi ondugunu onlara söylemekteyiz.

Bana göre mevzu çok kolay: Egitim,sirrini kendi içinde saklamakta! Okullar, sanki büyülenmis ögrencilerle yüzlesmekte ve modern toplumdaki gevseklik (özellikle medyanin etkisi) onlara çesitli firsatlar sunmaktadir. Ögretmenler, içerisinde herhangi bir bilimsel çalisma içermeyen (bilgisayar ve video oyun lari gibi) çalismalari kendilerinden daha iyi anlayan ögrencilerle karsilasmakta.

Ayni zamanda egitim politikasi nefret edilen dersleri düzenlemeye hiç yanasmamakta, çok kolay bir örnek;yeni teknoloji ve labarotuvarlar okul programlarina dahil edilebilir. Ve sürekli olarak söyledigimiz sey, çalistigimiz alana da çok uygun olan ögrencilerin çalismalarina herhangi bir destek verilmemekte.

Umuyorum ve arzuluyorum ki daha çok ögrenci bu derginin ruhuna erisecek ve tüm bu kötü seylere zevkle çalismaya baslar.Okulda bilim ögrenme zamani artik sonlanmakta.Bu mutla diger çalismaya kadar bekliyorum.